American Psychological Association , APA ( Eng. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne, APA ) – jeden z najbardziej wpływowych zrzeszeń zawodowych psychologów na świecie, w tym ekspertów z USA i Kanady, członków stowarzyszonych z innych krajów. Ma około 150 tysięcy członków, budżet organizacji wynosi około 70 milionów dolarów. “Misja” APA – “Promowanie psychologii jako nauki, zawodu i środków poprawy samopoczucia, zdrowia psychicznego i edukacji ludzi”.
APA została założona w lipcu 1892 roku przez grupę 26 psychologów z University of Clark [en] , pierwszym prezydentem był G. Stanley Hall . Obecnie stowarzyszenie składa się z 54 jednostek w dziedzinie nauki i praktyki oraz 58 biur regionalnych w USA i Kanadzie.
Wybór prezydenta APA odbywa się corocznie.
Historia
29 sierpnia 1929 r. Karl Murchison opublikował pierwszy katalog członków APA – “Rejestr psychologiczny” (rejestr psychologiczny).
Podczas reorganizacji APA w 1945 r. Utworzono system sekcji (działy), z których każdy ma swój własny numer. Jednak w APA nie ma czwartej i jedenastej sekcji. Czwarta sekcja była przeznaczona dla Towarzystwa Psychometrycznego, ale odmówiła dołączenia do APA, a jedenasta sekcja ( patopsychologia i psychoterapia ) została dodana do dwunastej ( psychologia kliniczna ).
29 sierpnia 1969 w Chicago nie rozpoczął kolejnego kongresu APA. Z powodu brutalności, jaką wykazała policja z Chicago wobec protestujących przeciwko wojnie w Wietnamie na Konwencji Narodowo Demokratycznej z 1968 r., APA przeniosła swoją doroczną konwencję do Waszyngtonu, gdzie rozpoczęła się 31 sierpnia.
W 2007 r. Stowarzyszenie wzięło udział w organizacji pierwszego “Dnia Psychologii”, zbiegającego się z Światowym Dniem Zdrowia Psychicznego .
Kryzys i podział
Przez cały XX wiek APA doświadczała ciągłych starć między przeciwnymi grupami swoich członków. Jedna z najbardziej zakrojonych na dużą skalę konfrontacji została zaobserwowana między teoretykami i eksperymentatorami, z jednej strony, a psychologami stosowanymi, z drugiej. Badanie przeprowadzone w wydziale psychologii eksperymentalnej w 1957 r. Wykazało, że tylko 55% członków zaakceptowało APA, 30% wypowiadało się przeciwko tej organizacji i rosło pragnienie eksperymentatorów, aby ją opuścić. Napięcia między społecznościami praktyków i “naukowcami”, które trwały przez dziesięciolecia, uległy gwałtownemu pogorszeniu w latach 80., kiedy to praktyki okazały się być w większości. Podczas gdy w 1940 r. Około 70% członków APA zajmowało się psychologią akademicką, w 1985 r. Tylko 33% [1] . “Naukowcy” często stwierdzali, że APA stara się zaspokoić interesy gildii praktyków, w tym uzyskać świadczenia ubezpieczeniowe, możliwość pisania recept na leki psychoaktywne, zapewniając takie same przywileje szpitalne dla psychologów klinicznych, co dla psychiatrów. W drugiej połowie XX wieku podjęto szereg prób rozwiązania tych sprzeczności poprzez reorganizację APA. Jednak z biegiem czasu “naukowcom” coraz trudniej było osiągnąć rozwiązania, których potrzebowali, więc wielu z nich opuściło APA. Ostatnia próba reorganizacji została podjęta w lutym 1987 roku. Omówienie planu reorganizacji było emocjonalne i odbyło się w atmosferze konfliktu, intrygi i wzajemnych oskarżeń o nieufność. Lekarz prywatny Stanley Graham [en] , który został prezydentem APA w 1990 roku, po raz pierwszy podpisał dokument reorganizacyjny, ale wkrótce zmienił swoje stanowisko i zaczął sprzeciwiać się jego ratyfikacji. W rezultacie, wielu naukowców, według byłego prezydenta APA Logan Wright [en] , stwierdziła, że „ARA stał się wojnę, kontrolowane przez przedstawicieli małego biznesu.” Zwolennicy psychologii akademickiej utworzyli własną organizację o nazwie American Psychological Society [en] (American Psychological Society, APS), później przemianowane na Association for Psychological Science. Między tymi organizacjami powstała wrogość. Rada APA próbowała usunąć członków konkurencyjnej organizacji ze stanowisk kierowniczych w APA pod pretekstem konfliktu interesów. Próby się nie powiodły, ale większość członków Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego opuściło APA dobrowolnie. Jak zauważa T. Likhi , “dążenie praktykujących psychologów do tego, aby ich własne profesjonalne społeczeństwo okazało się być niezgodne z pragnieniem naukowców akademickich, aby mieć społeczeństwo naukowe”. Wyjaśnia to, mówiąc, że psychologia jest zbyt rozległa i zróżnicowana, aby można ją było zunifikować [2] .
Lista prezydentów APA
APA Congresses
- 2009 – Toronto
Nagrody
Nagradza następujące nagrody: [3]
- Nagroda APA za wybitny wkład naukowy w psychologię [en]
- Znakomita nagroda naukowa APA za zastosowanie psychologii [en]
- Nagroda APA za wybitny wkład pracy w badania stosowane [en]
- Nagroda APA za wybitny wkład w międzynarodowy rozwój psychologii [en]
- Międzynarodowa pomoc humanitarna APA [en]
- Nagroda APA za całożyciowy wkład w psychologię [en]
Literatura
- Leahy, Thomas . Historia współczesnej psychologii . – 3 ed. – Petersburg: Peter: Wydawnictwo JSC “Peter”, 2003 . – 448 pkt. – (Mistrzowie Psychologii). – ISBN 5-94723-199-9 .
Notatki
- ↑ Leahy, 2003 , s. 432.
- ↑ Leahy, 2003 , s. 433.
- ↑ http://www.apa.org/about/awards/scientific-contributions.aspx (angielski)