Historia psychologii

Przedmiot i metody z historii psychologii

Przedmiotem historii psychologii są wzorce kształtowania i kształtowania poglądów na temat psychiki, które rozpatrywane są w kontekście różnych podejść do rozumienia rzeczywistości psychicznej. Temat historii psychologii różni się od przedmiotu psychologii , więc trzeba je nakreślić  ^[1] . Przedmiotem psychologii jako nauki są fakty, mechanizmy i wzorce życia umysłowego. Przez wiele stuleci psychologia była w rzeczywistości jedną z gałęzi filozofii. Po separacji psychologii jako odrębnej nauki na przełomie XIX i XX wieku. utrzymywała kontakt z filozofią, czasem słabnąca, a czasem coraz silniejsza. Ponadto na psychologię wpływ miały osiągnięcia nauk przyrodniczych, medycyny, etnografii, socjologii, teorii kultury, historii sztuki, matematyki, logiki, językoznawstwa. Z tego powodu interakcja tej nauki z innymi naukami jest analizowana w historii psychologii, ale pierwszeństwo ma związek psychologii z filozofią i naukami przyrodniczymi  ^[2]  .

Metody stosowane w historii psychologii, różnią się znacznie od tych z psychologii ogólnej. Jeśli główne metody w psychologii jest obserwacja, badanie i eksperymentowanie, stosowanie metody historyczno-genetycznego, metoda historyczna i funkcjonalne, biograficzne i sposób autobiograficzna, systematyzacja sprawozdania psychologicznych, metoda wywiadów i innych. W ostatnich dziesięcioleciach, historia psychologii rozprzestrzeniają się w historii psychologii kategoryczne techniki analityczne  ^[3]  . Podstawową metodą historii psychologii – przebudowa teoretycznej, stosując system naukowy przeszłości i produkują programy studiów i usystematyzowanie wiedzy psychologicznej są opisane i krytycznej analizie w korelacji z osiągnięciami współczesnej psychologii  ^[4] . Znaczenie analizy odniesień naukowych w celu badania stanu i rozwoju badań psychologicznych jest ograniczone, ponieważ częstotliwość cytowań zależy nie tylko od obiektywnej wartości publikacji naukowej, ale także od szeregu innych okoliczności. Na przykład niewiele wiadomo o rosyjskiej psychologii za granicą z powodu barier językowych. Tak więc analiza odniesień naukowych może być stosowana w historii psychologii tylko w połączeniu z innymi metodami  ^[5] .

Wiedza psychologiczna w ramach innych dyscyplin naukowych (IV-V w. Pne – 60. wiek XIX w.)

Jak zauważyli D. Schultz i S. Schultz, psychologia jest zarazem jedną z najstarszych i jedną z najmłodszych nauk. Duchowym zwiastunem psychologii stało się wiele starożytnych nauk, ale punkt wyjścia do stworzenia nowoczesnego podejścia naukowego sięga 1879 roku  ^[6]  .

Doktryna duszy (V wiek pne – początek XVII wieku)

Doktryna duszy ( dr-grecki  ψυχή  ) powstała w ramach starożytnej greckiej filozofii i medycyny . Nowe pomysły na temat duszy nie były religijne , lecz świeckie, otwarte dla wszystkich, dostępne dla racjonalnej krytyki. Celem budowy doktryny duszy było ujawnienie właściwości i praw jej istnienia.

Najważniejsze kierunki rozwoju myśli o duszy związane są z naukami Platona ( 427 – 347 pne) i Arystotelesa ( 384 – 322 pne). Platon wytyczył granicę między materialnym, materialnym, śmiertelnym ciałem i niematerialną, niematerialną, nieśmiertelną duszą. Dusze indywidualne – niedoskonałe obrazy pojedynczej, uniwersalnej duszy świata – mają część uniwersalnego doświadczenia duchowego, którego przywołanie jest esencją procesu indywidualnego poznania. Nauczanie to stanowiło podstawę filozoficznej teorii wiedzy i określało ukierunkowanie wiedzy psychologicznej na rozwiązanie filozoficzne, etyczne ,problemy pedagogiczne i religijne.

Według Arystotelesa, dusza jest formą żywego ciała organicznego, dostarczającego miejsca przeznaczenia. Dusza jest podstawą wszystkich przejawów życia, jest nieodłączna od ciała. Takie stanowisko stoi w sprzeczności z nauczaniem Platona o wprowadzeniu dusz po urodzeniu io ich wygaśnięciu w chwili śmierci. Ale obie nauki są jedną, ponieważ dusza określa cel działania żywego ciała. Arystoteles mówił o trzech rodzajach duszy – roślinnych, zwierzęcych i racjonalnych (ludzkich), które reprezentują trzy etapy życia, które mają ciągłość. Dusza ludzka pozwala nam budować wnioski leżące u podstaw pamięci , arbitralny, wolny wybór.

Uczeń Platona, zwolennik Arystotelesa, Teofrasta ( 372 – 287 pne) dał opis 30 różnych znaków i zapoczątkowało osobnej linii w popularnej psychologii, którego przedstawiciel w naszych czasach jest Dale Carnegie .

Hipokrates (około 460 – 377 pne) sformułował tezę, że ciało myśli i uczuć jest mózg . Rozwinął doktrynę temperamentów , a pierwsza zaproponować typologię temperamentów, na podstawie cech mieszania płynów w organizmie człowieka (krwi, flegmy, żółci żółty i czarny).

W III – V wieku pne w pracach Plotyna ( 205 – 270 lat), Aureliusza Augustyna ( 354 – 430 lat ) i wczesnych filozofów chrześcijańskich i teologów jako przedmiot badań wyróżnia się wewnętrzny świat człowieka, możliwość samopoznania, po raz pierwszy znajdują się opisy zjawisk świadomości .

Francis Bacon ( 1561 – 1626 lat), po raz pierwszy odmówił spekulacyjnych wniosków o naturze duszy i doszedł do wniosku, że badania empiryczne. Bacon oddzielił naukę o ciele nauki o duszy, jak iw doktrynie duszy podświetlone naukę racjonalnego boskiego ducha i duszę irracjonalne, uczucia, ciało, wspólne dla ludzi i zwierząt. Najważniejsze nowe elementy duszy, wpisana Bacon – roli społeczeństwa i narzędzi w procesie poznania.

Filozoficzna teoria wiedzy (połowa XVII wieku – połowa XIX wieku)

Nowy okres w rozwoju wiedzy psychologicznej przyszedł wraz z naukami René Descartes ( 1596 – 1650 ), w którym po raz pierwszy użyto terminu ” świadomość “. Świadomość postrzegana była jako kryterium oddzielające ciało od duszy. Kryterium istnienia nazwano introspekcja . Zgodnie z kryterium introspekcji, dusza jest opętana tylko przez człowieka, a zwierzęta nie mają duszy i działają jak urządzenia mechaniczne. Aby wyjaśnić faktyczne czynności ciała u zwierząt i ludzi, Descartes przedstawił ideę odruchu, w którym zrealizowano zasadę determinizmu mechanistycznego. Istotą odruchu, według Kartezjusza, jest to, że wpływy zewnętrzne poprzez ruch duchów zwierząt wzdłuż nerwówprowadzą do napięcia pewnych mięśni , które jest działaniem organizmu. Według Kartezjusza dusza wprowadza ciało w ruch, a ciało dostarcza zmysłowe wrażenia duszy.

Zachodnia psychologia

Główne szkoły i kierunki  :

• Wilhelm Wundt
• Szkoła w Würzburgu ( Kühlpe , Ah )
• Zygmunt Freud i Psychoanaliza
• Psychologia Gestalt : szkoła berlińska
• Amerykańska psychologia i behawioryzm
• Psychologia poznawcza
• Psychologia humanistyczna

Psychologia w Rosji, ZSRR, krajach Europy Wschodniej, Kaukazie i Azji Środkowej

Okres przedrewolucyjny

Główne szkoły i kierunki:

• Chelpanov i tradycje psychologii introspekcyjnej
• Refleksologia i reactogolia: Pavlov i Bekhterev
• Petersburgska szkoła Łazurskiego
• Początek marksistowskiej psychologii: Kornilov , Blonsky , Basov , Rubinstein , Kostyuk .

Sowiecka psychologia lat dwudziestych – początek lat 40.

• Wygotski i psychologia kulturowo-historyczna

Uznadze i psychologia instalacji

• 1907 – na Uniwersytecie w Lipsku Uznadze broni swojej rozprawy doktorskiej dotyczącej filozofii Leibniz.

Podejście działania: Leontiev i Rubinstein

• 1931 – odejście Leontjewa i grupy pracowników Wygotskiego i studentów do Charkowa, założenie Chrześcijańskiej Szkoły Psychologicznej .
• 1940 – opublikował książkę SL Rubinshtein “Fundamentals of General Psychology” (książka została nagrodzona Państwową Nagrodą Stalina w 1942 r .).

Sowiecka psychologia podczas wojny (1941-1945)

• 1 października 1942 r. Utworzył Wydział Psychologii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Moskiewskiego – pierwszy w historii wydziału psychologii uniwersytetu.
• 1943 r. – powstała Akademia Nauk Pedagogicznych RSFSR .
• 1944 – 11 marca Instytut Psychologii został oddzielony od Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego i przeniesiony do Akademii Nauk Pedagogicznych RSFSR.
• 1945 – Instytut Psychologii powstał w Instytucie Filozofii Akademii Nauk ZSRR , pierwszego laboratorium psychologicznego w Akademii Nauk .

Okres powojenny

• 1952 – w przemówieniu na Spotkaniu o Psychologii P. Ya Galperin po raz pierwszy przedstawił swoją koncepcję psyche jako orientacyjną aktywność przedmiotu psychologii, metodę formowania funkcji umysłowych jako nową metodę badań psychologicznych.
• 1955 – ukazało się czasopismo “Pytania psychologiczne” . Pierwszy redaktor AA Smirnov.
• 1957 – Powstało Towarzystwo Psychologów w Akademii Nauk Pedagogicznych RSFSR.
• 1959 – Pierwszy kongres Towarzystwa Psychologów (Moskwa); zbudowano pierwsze krajowe laboratorium psychologii inżynierskiej , kierowane przez BF Łomowa .
• 1963 – przyznanie Nagrody Lenina AN Leontief za książkę “Problemy rozwoju psychiki”.
• 1966 – organizacja wydziałów psychologii w Moskwie i na uniwersytetach w Leningradzie.

Literatura

Po rosyjsku

• Bagadirova SK, Leontief AV  Historia psychologii. Podręcznik metodyczny . – Moskwa: Direct Media, 2014. – 216 z. – ISBN 978-5-4458-8088-2 .
• Zhdan, Antonina Nikolaewna.  Historia psychologii. Od starożytności do naszych dni / Recenzenci: Katedra Psychologii Ogólnej i Historii Psychologii Moskiewskiej Humanitarnej Akademii Społecznej; Doktor psychologii VA Ivannikov. – 5. ed., Pererab. и доп .. – Moskwa : Academic Project , 2004 . – 576 s. – (Classical University bookbook). – 5000 kopii.  – ISBN 5-8291-0439-3 .
• Leahy, Thomas .  Historia współczesnej psychologii . – 3 ed. – Petersburg: Peter: Wydawnictwo JSC “Peter”, 2003 . – 448 pkt. – (Mistrzowie Psychologii). – ISBN 5-94723-199-9 .
• Martsinkovskaya TD  Historia psychologii: podręcznik dla studentów wyższych uczelni / Redaktor E. V. Satarova. – 4 wydanie, stereotypowe. – Moskwa: Centrum Wydawnicze “Akademia”, 2004 r. – 544 pkt. – 10 000 kopii.  – ISBN 5-7695-1994-0 .
• Hunt, Morton.  Historia psychologii. z angielskim. A.V. Aleksandrova. – Moskwa: Wydawnictwo OOO “AST MOSCOW”, 2009. – 863 pkt. – 1500 kopii.  – ISBN 978-5-403-01519-6 .
• Shultz D., Schultz S.  Historia współczesnej psychologii . – 2 wydanie w języku rosyjskim, poprawione i poprawione. – SPb: Eurasia, 2002. – 532 str. – ISBN 5-8071-0007-7 .
• Jarosiewski, Michaił Grigoriewicz .  Historia psychologii od starożytności do połowy XX wieku.  . – Moskwa , 1996 . – 416 s.

Po angielsku

• BR Hergenhahn.  Wprowadzenie do historii psychologii . – Szósta edycja. – Wadsworth Publishing, Cengage Learning, 2009. – 752 pkt. – ISBN 978-0-495-50621-8 .
• The Oxford Handbook of the History of Psychology: Global Perspectives / Edytowane przez David B. Baker. – 1 edycja. – USA: Oxford University Press, 2012. – 672 p. – (Oxford Library of Psychology). – ISBN 978-0-19-536655-6 .

Dodatkowe źródła

• psyhistorik – Historia rosyjskiej (radzieckiej, rosyjskiej i rosyjskiej) i światowej psychologii (wspólnota historyków psychologii w LiveJournal)
• Historia psychologii w różnych okresach czasu.

Notatki