Instytut Psychologiczny nazwany LG Shchukina

Historia

Podstawa założenia instytutu

W rzeczywistości, tło Instytutu Psychologii w Moskwie rozpoczyna się od przeniesienia Kijowskiego profesora George Iwanowicz Chelpanova i na początku swojej pracy w 1907 roku na Uniwersytecie Moskiewskim jako profesor filozofii i psychologii lidera seminarium, a tym psychologii eksperymentalnej. Na podstawie seminarium Chelpanov prowadził nauczanie spekulacyjnego psychologię w tradycji Moskiewskiego Towarzystwa Psychologicznego , a od 1909 roku zaczęła prowadzić i badania empiryczne. Poprzez zwiększenie liczby studentów na warsztaty i wzrost ambicji prowadzącego proces tworzenia siebie Institute ^[2] . Projekt wymaga nie tylko zgody rządu, ale również znaczne fundusze. Krótko źródła finansowania stwierdzono, zatwierdzenie władz i administracji uczelni została uzyskana, a projekt przeniósł się do fazy praktycznej realizacji, co nie przeszkodziło tzw Case casso lub dobrowolnej rezygnacji z wiodących i najbardziej postępowych profesorów Uniwersytetu Moskiewskiego w 1911 roku,

Tworzenie i rozwój

Zdecydowana i rozbudowana sieć instytucji naukowych i praktycznych obszarów psycho-neurologicznych istniały w Rosji w czasie rozruchu Chelpanova na Uniwersytecie Moskiewskim, najbardziej uderzające z nich był stolicą kompleks klinik, instytucji edukacyjnych i badawczych w Petersburgu , tworzone przez różne nazwy z inicjatywy i pod Patronat Władimira Bekhterev . Ponadto, poza stolicą, a były też psychologiczne laboratorium przy Kliniki Psychiatrycznej Uniwersytetu w Moskwie, założonego przez Kozhevnikov więcej w 1888 roku, a także szereg innych podobnych ośrodków badawczych i organizacji naukowych w Odessie, Kazan, Charkowie i innych. Cities.

Niemniej jednak, psychologiczna Institute, utworzony w 1912 roku i został otwarty w 1914 roku profesor Uniwersytetu Moskwa Georgija Chelpanov był formalnie pierwszym rosyjskim naukowo-badawczy i edukacyjny fakt „psychologiczny Instytutu.” Instytut powstał jako jeden z pododdziałów Uniwersytetu Moskiewskiego . Fundusze na utworzenie instytutu zostały przekazane przez słynnego rosyjskiego filantropa Siergieja Iwanowicza Szczuki . Zgodnie z życzeniem fundatora Instytutu Psychologicznego został nazwany po jego zmarłej żony – Lydia Grigorievna Schukina .

Chelpanov stworzył nową instytucję, mając dokładnie zbadał szereg obowiązujących wówczas analogów zagranicznych i precedensów, które podjęło specjalną wycieczkę do Europy i Ameryki ^[3] : Instytut w Moskwie, został stworzony na obraz i pół tuzina placówek psychologicznych w Europie Zachodniej (głównie w Niemczech ) i Stany Zjednoczone, w szczególności na wzór pierwszego laboratorium psychologicznego pod kierunkiem Wilhelma Wundta na Uniwersytecie w LipskuA także w Instytucie Psychologii w Berlinie (głowa Stumpf), Bonn (Külpe Buhler), Würzburgu (Marbe). W ramach przygotowań do utworzenia instytutu w Moskwie Chelpanov specjalnej wizyty tych instytucji psihologicheskie i badano strukturę i organizację dziewięciu więcej instytucji psychologicznych w Stanach Zjednoczonych (na uniwersytetach: Columbia, Chicago, Michigan, Stanford, Cornell, Yale, Clark, Harvard i Vesliyskom w Philadelphia University) ^{[ 4]} .

Deklarowany cel stworzenie Chelpanov Institute w Moskwie było zjednoczenie ogólnej i eksperymentalnej psychologii, psychologii ogólnej tworzenia i rozwoju psychologii jako dyscypliny zunifikowanej fundamentalnie różne i oddzielone od innych dyscyplin naukowych:

… psychologia zaczyna tracić swoją jedność. Zagraża jej dezintegracja. Majątek psychologii tak niejasno łączy się z dobytkiem innych nauk. Bardzo dużo, co należy do psychologii, znajduje się obecnie w innych dyscyplinach naukowych, na przykład w psychopatologii, fizjologii, fizyce, zoologii. Musimy podjąć środki w celu zachowania jedności psychologii. Takie stowarzyszenie może być ułatwione przez instytucję, jeśli w niej miejsce pierwotne zostanie przypisane do ogólnej psychologii. GI Chelpanov [5]

W tym samym czasie Chelpanov otwarcie sprzeciwiał się idei wykorzystywania psychologii w praktyce społecznej. Zatem stosowane psychologia nie ma miejsca w nowym instytucie, psychologiczne i badania stosowane, na przykład w edukacji, psychoterapia lub przychodnia lekarska faktycznie wypchnięty poza chelpanovskogo Institute ^{[6] [3] [7]} . Ten stan trwał aż do wydarzeń rewolucyjnych z 1917 r. I dojścia do władzy rządu bolszewickiego .

Po rewolucji 1917 r. Instytut pozostał, jak przed 1917 r., Częścią struktury administracyjnej Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1921 roku, uchwała rządu 4 marca, na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Moskiewskiego powstała sieć pięciu humanitarnych instytutów badawczych, w tym w Instytucie Filozofii Naukowej , aw marcu 1923 roku, równolegle z tworzeniem RANIONzmieniono strukturę Instytutu, obejmując m.in. sekcję psychologiczną. Struktura tej sekcji w różnych czasach obejmowała bardzo wielu pracowników Instytutu Psychologii. W ten sposób, od marca 1923 roku prac badawczych nad problematyką psychologii, prowadzone w ramach Uniwersytetu Moskiewskiego, zatężono w sekcji psychologii Instytutu Filozofii Naukowej aż do całkowitego podporządkowania Instytutu Psychologii Instytutu Filozofii ^[8] . Niemniej jednak, plany pełnego ponownego podporządkowania się instytutowi filozoficznemu Instytutu Psychologii nie zostały zrealizowane. Pozycje przedrewolucyjnego lidera Chelpanova w nowej radzieckiej instytucji osłabły i były przedmiotem publicznej krytycznej dyskusji już w 1921 roku. ^[7] , a pod koniec 1923 roku Chelpanov został zwolniony ze stanowiska dyrektora Instytutu Psychologii. Przywództwo instytutu przeszło na nowego dyrektora, najbliższego ucznia Chelpanova KN. Kornilov , który ogłosił nowy kurs rozwoju instytutu, miał na celu budowanie prawdziwie marksistowskiej psychologii. Z drugiej strony, w drugiej połowie 1924 r. Przyszły akademik A.M. Deborin i sekcja psychologiczna w tym instytucie została zniesiona ^[8] .

W 1926 r. Instytut został wycofany z Uniwersytetu Moskiewskiego i przeniesiony do struktur RANIONU ^[9] . W tej formie, tj. praktycznie niekontrolowany i “niezależny” instytut istniał pod przywództwem Korniłowa do 1930 roku.

W 1930 r. , Podczas inspekcji i audytów Instytutu Psychologii Eksperymentalnej RANON, komisja Rabkrin stwierdziła nieskuteczność pracy tej instytucji naukowej i niewłaściwe wykorzystanie przydzielonych środków budżetowych ^[10] . W wyniku tego, w listopadzie 1930 r. Kornilov został zwolniony z kierownictwa instytutu, instytut został gruntownie zreorganizowany i przemianowany, a dyrektor został mianowany A.B. Zalkind ^[11] .

Zaledwie kilka miesięcy później, na przełomie zimy i wiosny 1931 roku ^[12] , w zreorganizowany i przemianowany Państwowym Instytucie Psychologii Gleboznawstwa i psychotechnics (GIPPiP) pod kierownictwem Zalkind i przy aktywnym udziale Wygotskiego, Luria i inni. Zdał krytyczną dyskusję naukową na temat dyskusji teorii i praktycznego stosowania tak zwanej „Reactological” Korniłowa koncepcji (aka: „reactology” Korniłowowi) ^[13] , w którym ten trend w psychologii został skrytykowany i wycofany z porządku obrad Institute ^[14] :

		Kiedy kilka lat temu przybyliśmy do Instytutu Psychologicznego, aby zastąpić OG. Chelpanov, bez wątpienia wszyscy stworzyliśmy zjednoczony front, który teraz należy zdecydowanie ocenić jako mechanistyczny. Jaki był nasz główny błąd? Cały personel Instytutu próbował zbudować psychologię jako przyrodniczą, a nie jako naukę społeczną; to na tej podstawie pracowaliśmy przez wiele lat. Przepis ten należy teraz ocenić jako niepoprawny; zachowanie człowieka jest produktem złożonego rozwoju historycznego i nie może być wyrażone w systemie pojęć nauk przyrodniczych; w historycznym rozwoju człowieka pojawiają się jakościowo nowe formy zachowań, które są społeczne w ich genezie i które usuwają prymitywne organiczne formy zachowań. Psychologia to nauka, podobnie jak w zachowaniu osoby, społeczność rekonstruuje biologiczne i jak, w wyniku rozwoju historycznego, pojawiają się nowe kategorie psychologiczne. Jeśli jest to poprawny, i wierzę, że psychologia ludzka jest przede wszystkim nauka form zachowań, które pojawiają się w toku rozwoju historycznego, oczywiście, i są określane i miejsce psychologii wśród nauk, a jego specyficzne treści i jej metody. Oczywiste jest, że badanie reakcji nie zajmie centralnego miejsca w naszym systemie psychologii ( To także określa miejsce psychologii w wielu naukach, jej specyficznej treści i metodach. Oczywiste jest, że badanie reakcji nie zajmie centralnego miejsca w naszym systemie psychologii ( To także określa miejsce psychologii w wielu naukach, jej specyficznej treści i metodach. Oczywiste jest, że badanie reakcji nie zajmie centralnego miejsca w naszym systemie psychologii (
		
			ze sprawozdania Lurii
		
		 )
		
			[13]
		
		 .

Następnie, tj. Wiosną i latem 1931 roku w strukturze organizacyjnej instytutu została zmieniona, co powoduje, że niektórzy urzędnicy stracili stanowiska kierownicze, na przykład, w ramach rozwiązanego organu kolegialnego zarządzania, tj Collegium of Institute. Inni pracownicy, natomiast udał się na zwiększeniu, na przykład w wyniku czystki i reorganizacji regulującego aparatury Instytutu Fellow od 1924 Lwa Wygotskiego otrzymał awans i został przeniesiony ze stanowiska „zajmowanego 1” do „pełnej Członkowie” Instytutu (patrz 24 marca 1931 r. W Zeszytach Wygotskiego ^[15] ).

W grudniu 1941 r. Instytut Psychologii w Moskwie został ponownie przydzielony i ponownie, jak na fundamencie, został członkiem Moskiewskiego Uniwersytetu ^[2] . Wkrótce jednak upadek 1943 został ustanowiony przez Akademię Nauk Pedagogicznych RFSRR (RSFSR APN) i Instytutu i ponownie zmienił swoje przedstawienie i była jedną z jednostek strukturalnych nowej sowieckiej Akademii Pedagogicznej. Po reorganizacji Akademii w 1966 i powstania Wszystkie zawodowych Akademii Nauk Pedagogicznych ZSRR Instytut Psychologii był w swoim składzie jak organizacja ogólnopolskiej znaczenie, Instytut Psychologii, Polska Akademia Nauk Pedagogicznych ZSRR.

W 1971 r. Pod auspicjami Akademii Nauk ZSRR i pod kierunkiem BF. Lomov został założony jeszcze jeden wyspecjalizowany instytut psychologiczny w skali całej Unii: Instytut Psychologii ZSRR Akademii Nauk (w naszych czasach: Instytut Psychologii, RAS, IP RAS). W wyniku tego przełomowego wydarzenia Instytut Psychologii Akademii Nauk Pedagogicznych ZSRR został znacznie ograniczony w swoich prawach i uprawnieniach, został zepchnięty na dalszy plan i ponownie przemianowany. w 1970 roku, więc nie był Instytut Badań Ogólnej i Psychologii edukacyjne Akademii Nauk Pedagogicznych ZSRR, w zmodyfikowana ponownie po upadku Związku Radzieckiego i została zmieniona w 1992 r. Psychologiczne Instytut Rosyjskiej Akademii Edukacji (PI RAO).

W 1999 roku Instytut Psychologiczny RAO, Moscow State University Psychologii i Edukacji oraz sieć ośrodków miejskich praktycznej psychologii tworzą jeden ośrodek badawczy i edukacyjny (NOC) „Psychologia” ^[16] .

Historyczne nazwiska

Przez cały czas swojej działalności Instytut zmienił kilka nazw:

• 1912 – 1924 : Instytut Psychologiczny. LG Shchukina
• 1924 – 1926 : Moskiewski Państwowy Instytut Eksperymentalnej Psychologii
• 1926 ^[17] – 1930 : Moskiewski Państwowy Instytut Eksperymentalnej Psychologii Rosyjskiego Stowarzyszenia Naukowo-Badawczego Instytutu Nauk Społecznych ( RANION )
• 1930 – 1934 : Państwowy Instytut Psychologii, Pedologii i Psychotechniki (GIPPiP) Rosyjskiego Stowarzyszenia Instytutów Naukowych Pedagogiki Marksistowskiej
• 1934 – 1937 : Państwowy Instytut Psychologii
• 1938 – 1944 : Centralny Instytut Badawczy Psychologii
• 1944 – 1969 : Instytut Nauk Psychologicznych Akademii Nauk Pedagogicznych w RSFSR
• 1970 – 1992 : Instytut Psychologii Ogólnej i Pedagogicznej Akademii Nauk Pedagogicznych ZSRR
• 1992 – 2002 : Instytut Psychologiczny Rosyjskiej Akademii Edukacji
• 2002 – 2008 : Państwowa Instytucja Naukowa “Instytut Psychologiczny Rosyjskiej Akademii Edukacji”
• 2008 – 2011 : Założenie Rosyjskiej Akademii Pedagogicznej “Instytut Psychologiczny”
• od grudnia 2011 r. do chwili obecnej: Federalna Państwowa Instytucja Naukowa “Instytut Psychologiczny” Rosyjskiej Akademii Edukacji

Szefowie Instytutu

• 1912 – 1923 , listopad ^[2] : GI Chelpanov
• 1923 , listopad ^[2] – 1930 , listopad ^{[9] [8]} : KN Kornilov
• 1930 ^[3] – 1931 : TL Kogan ( Aktorstwo ) ^[17]
• +1.931 – +1.931 26 grudnia ^[18] : AB Zalkind (w 1930-31: wicedyrektor Spielrein, I. .., Sekretarz naukowy odniesienia, Al, itd. Ty; kierownik Mai Sam Abr; kierownik działu .. ramy Talankin, AA) ^[19] .
• 1932 ^{[20], [17]} – 1937 : VN Kolbanovskii (w 1935-36. Zastępca dyrektora – Korniłowowi, K. N, od jesienią 1934 i jesienią 1935 Secretary naukowe – Razmyslov PI ^[21] )
• 1938 ^[17] marca ^[3] – 1941 : Kornilov ( mianowany sekund , od 1939 roku do lipca 1941 zastępca dyrektora do pracy badawczej – Razmyslov)
• 1941 , grudzień ^[9] – 1942 , październik ^[3] : N. A. Rybnikov ( Aktorstwo )
• 1942 , październik ^[3] – 1945 r . : SL Rubinshtein
• 1945 – 1973 : A. A. Smirnov
• 1973 – 1983 : VV Davydov
• 1983 – 1991 : AM Matyushkin
• 1991 – 1992 : VV Davydov ( powołany na stanowisko po raz drugi )
• 1992 – 2014 : V. Rubtsov ^[22]
• od stycznia do grudnia 2014 r . : S. B. Malykh ( działający )
• od grudnia 2014 r . : V. Rubtsov ( Działając w niepełnym wymiarze godzin w niepełnym wymiarze godzin, powołany na stanowisko po raz drugi ) ^[23]

Interesujące fakty

• Założyciel Instytutu GI Chelpanov planował zorganizowanie międzynarodowego kongresu psychologicznego w Rosji, ale jego planom zapobiegła pierwsza wojna światowa ^[24] .
• Inicjatywa Siergiej Shchukin był tylko jeden (nie licząc kilku kolejnych wkładów tego samego Shchukin) Ross za darowizny zwracania się do instytucji psychologicznych ^[25] (również nie licząc licznych darowizn dla inicjatywy Bekhterev w Petersburgu / Piotrogrodzie i wielu innych podobnych darowizn w całym Imperium Rosyjskim w okresie przedrewolucyjnym).
• Instytut Psychologiczny. LG Schukina – pierwszy na świecie, zbudowany na specjalnym planie: wszystkie europejskie i amerykańskie instytucje zostały zmienione ze starych pomieszczeń ^[25] .
• W piwnicach Instytutu mieściła się akademik dla studentów, a tam zarejestrowano kilku wybitnych sowieckich psychologów ^[25] .

Struktura i laboratoria

1. Laboratorium psychogenetyki związanej z wiekiem (kierowanej przez S.B. Malycha, prof., Korespondenta członka RAO)
2. Laboratorium psychologii samoregulacji (kierowane przez VI Morosanovę, doktora psychologii, profesora)
3. Pracownia Psychologii Różnicowej i Psychofizjologii (kierowana przez MK Kabardova, doktora psychologii, profesora)
4. Laboratorium ontogenezy różnic indywidualnych (kierowane przez MS Egorovą , doktora psychologii, odpowiadającego członka Rosyjskiej Akademii Edukacji)
5. Laboratorium społeczno-psychologicznych problemów rozwoju osobowości (kierownik: IG Dubov, doktor psychologii)
6. Laboratorium ekopsychologii rozwoju (kierowane przez VI Panova, doktora psychologii, profesora, korespondenta członka RAO)
7. Pracownia psychologii uzdolnień (kierowana przez EI Shcheblanov, doktor psychologii)
8. Laboratorium naukowych podstaw psychologii dziecięcej (kierowane przez A. A. Andreev, doktor psychologii).
9. Laboratorium psychologii uczenia się (kierownik: dr Bozhovich)
10. Laboratorium Naukowych Podstaw Psychoterapii i Doradztwa (nadzorowane przez TV Snegireva, Ph.D. w psychol.).
11. Laboratorium psychologicznych podstaw nowych technologii edukacyjnych (kierowane przez VV Rubtsova , doktora psychologii, profesora, akademika RAO)
12. Laboratorium psychologii edukacji zorientowanej na osobowość (na czele z IS Yakimanskaya, doktor psychologii, profesor)
13. Laboratorium psychologicznych problemów rozwoju artystycznego (kierowane przez AA Melik-Pashayev, doktor psychologii)
14. Pracownia psychologii rozwoju osobowości zawodowej (kierowana przez L. M. Mitina w dziedzinie psychologii).
15. Laboratorium rozwoju umysłowego dzieci w wieku przedszkolnym (kierowane przez S. Yu. Meshcheryakova-Zamogilnaya, Ph.D.)
16. Laboratorium psychologii młodszego ucznia (kierowane przez DB El’konina, doktora psychologii, profesora)
17. Pracownia psychologii nastolatków (kierowana przez TD Martsinkovskaya, doktora psychologii, profesor)
18. Grupa psychologii podręczników szkolnych (kierowana przez G. G. Granika, doktora psychologii, profesora, akademika RAO)
19. Centrum Naukowo-Praktyczna „psychologiczne bezpieczeństwo środowiska edukacyjnego i psychologicznego wsparcia aktywności w ekstremalnych sytuacjach” (hand -. IA Baev, d Psychol, Prof …..)
20. Archiwum naukowe (kierowane przez E. P. Guseva, doktora psychologii)
21. Grupa informacji

Nauka

W Instytucie Psychologicznym powstały duże krajowe szkoły naukowe z psychologii, związane z nazwiskami ich założycieli:

• Szkoła naukowa GI Chelpanov : kompleksowe podejście mające na celu integrację ogólnej psychologicznej i eksperymentalnej wiedzy psychologicznej w badaniu psychiki.
• Szkoła naukowa LS Vygotsky – AR Luria – AN Leontief : podejście kulturowe i historyczne oraz teoria działania.
• B. Teplov Scientific School : systematyczne badanie fizjologicznych podstaw indywidualnych różnic psychologicznych (psychofizjologia różnicowa).

Główne obszary badawcze współczesnego FGNU “Instytut Psychologiczny” RAO są zjednoczone w czterech dużych projektach ^[26] :

1. Prawa psychicznego rozwoju człowieka jako jednostki, podmiotu aktywności, osobowości i indywidualności: podejście zintegrowane.
2. Psychologiczne podstawy rozwoju i treningu dziecka w nowoczesnym kontekście społeczno-kulturowym.
3. Teoretyczne, metodyczne i organizacyjne podstawy psychologicznego wsparcia nowoczesnej edukacji.
4. Psychologia bezpieczeństwa w edukacji i psychologiczne wsparcie działań w skrajnej sytuacji.

Oprócz tego, zgodnie z dekretem Prezydium RAO “Dzieciństwo jako strategiczne zasoby dla rozwoju społeczeństwa” ^[27], FSUE “Instytut Psychologiczny” RAO realizuje 6 kolejnych projektów:

1. Osobistych, społecznych i zawodowych samostanowienie indywidualnego i społecznego rozwoju (cywilne, etnicznej, wspólne kulturowe, płeć) i tożsamości w okresie dorastania i młodości w przejściu do postindustrialnego społeczeństwa wielokulturowego.
2. Rozwój osobowości w dzieciństwie, wieku dojrzewania i dorastania w kontekście socjalizacji informacji oraz nowych środowisk edukacyjnych i rozwojowych, w których pośredniczą media.
3. Treść programowa, technologie psychopedagogiczne i metody nauczania, które zapewniają tworzenie uniwersalnych działań edukacyjnych jako podstawę “zdolności uczenia się” na poziomie podstawowym, podstawowym i pełnym kształcenia ogólnego, kryteria i narzędzia oceny ich tworzenia.
4. Model wsparcia psychologicznego i pedagogicznego dla studentów w kontekście wprowadzenia ogólnego kształcenia GEF drugiej generacji.
5. Psihologo-pedagogiczne podstawy rozwoju ogólnego i specjalnego uzdolnień dzieci i młodzieży.
6. Teorie i techniki poprawy efektywności szkolenia, przekwalifikowania i doskonalenia zawodowego kadr i personelu z wyższym i średnim wykształceniem zawodowym zgodnie z dynamicznie zmieniającymi się potrzebami rynku pracy oraz potrzebami społeczeństwa w zakresie tożsamości jednostki.

237 osób pracuje w sztabach naukowych w FGNU “Instytucie Psychologicznym” RAO, 3 z nich to pełnoprawni członkowie RAO, 3 członków RAO, 52 doktorów nauk, 108 kandydatów nauk ścisłych. Ponad 70 pracowników Instytutu jest laureatami nagród Prezydenta i Rządu Federacji Rosyjskiej w dziedzinie edukacji .

Działalność naukowa i praktyczna

Od 1990 roku, psychologiczne Instytut prowadzi badania i rozwój w ramach głównych programów federalnych „Dzieci Rosji”, „Dzieci Czarnobyla”, „zdrowie ludności rosyjskiej”, „uzdolnionych dzieci”, „dzieci niepełnosprawnych” ^[28] „stan normalny Wczesna edukacja „priorytet narodowy projekt” Edukacja „a także programy miejskie rządu w Moskwie” Edukacja i zdrowie „” Akumulacja «(obecnie -» Capital Education – 6 «),» Modernizacja kształcenia Moskwa «» Nasza nowa szkoła “.

Psychologiczne Instytut RAO realizuje w praktyce model psychologicznej świadczenia nowoczesnej edukacji: programy edukacyjne, które spełniają wymagania nowej NES i GEF, opcje, narzędzia i warunki rozwoju (poznawcze, motywacyjne, regulacyjnych, osobiste, zawodowe, artystyczne) Przedmioty przestrzeni edukacyjnej, oceny jakości systemu edukacyjnego efektach , sposoby organizacji komfortowego środowiska edukacyjnego.

Rozwój Instytutu Psychologicznego Rosyjskiej Akademii Edukacji, prowadzony pod kierunkiem IV Dubroviny, wniósł istotny wkład w rozwój systemu opieki psychologicznej. Pracownicy Instytutu opracowali koncepcję naukową, modele organizacyjne, narzędzia psychologiczne usługi, które są wdrażane zarówno na poziomie federalnym, jak i regionalnym.

Ukierunkowane systemy wsparcia psychologicznego dla różnych kategorii dzieci (uzdolnionych dzieci, dzieci z zaburzeniami rozwojowymi, dewiantów, sierot itp.) Zostały opracowane i wprowadzone do praktyki edukacyjnej.

Instytut Psychologiczny zajmuje się także tworzeniem, testowaniem i wdrażaniem nowoczesnych psychologicznych narzędzi metodologicznych, zarówno badawczych, jak i diagnostycznych.

Publikacje Instytutu Psychologicznego

• Psychologia teoretyczna i eksperymentalna
• Nowe badania w psychologii

Nagrody

W 1971 r. Instytut otrzymał Order Czerwonego Sztandaru Pracy .

Przez ostatnie 15 lat 15 zespołów naukowych Instytutu zostało laureatami nagród Prezydenta i Rządu Federacji Rosyjskiej w dziedzinie edukacji . Wysoki poziom badań i rozwoju instytutu psychologicznego potwierdza niezależna ekspertyza przeprowadzona w 2000 roku przez Psychologiczną Gazetę. W ramach autorytatywnego ogólnopolskiego konkursu “Profesjonalne wyniki stulecia” instytut otrzymał nagrodę w kategorii “Zbiorowy wkład do nauki psychologicznej” – ” Złota psyche “.

1. ↑  Karta instytucji państwowej (miejskiej)
2. ↑ Przejdź do: ^{1  2  3  4}  Zhdan AN Nauczania Psychologii na Uniwersytecie w Moskwie (z 80-lecia Instytutu Psychologicznego oraz 50-lecia Wydziału Psychologii na Uniwersytecie w Moskwie) // pytania psychologii. – 1993. – № 4. – str 80-93.
3. ↑ Przejdź do: ^{1  2  3  4  5  6}  Rybnikov NA Z autobiografii NA Rybnikowa – jednego z pierwszych pracowników instytutu psychologicznego // Pytania psychologiczne. – 1994. – Nr 1. – str. 11-19.
4. ↑  Chelpanov G.I. (1914). Z prac Instytutu Psychologicznego. LG Schukina na Cesarskim Uniwersytecie Moskiewskim. TI Tom. 1 – 2, pp 273 – 279. Instytut Psychologii na Uniwersytecie w Moskwie. Historia // Pytania psychologii – 1992. (  Original  : Chelpanov GI Instytut Psychologii na Uniwersytecie w Moskwie // notatki naukowe Wydziału Uniwersytetu Moskwa Imperial Historyczno-Filologiczny Vol 43. Transakcje LG Schukina Instytutu Psychologicznego w Imperial Moskwie … uniwersytet. badania psychologiczne / wyd. Chelpanov. T. 1. Vol. 1-2. M., 1914. S. 273-298).
5. ↑  Qu. w: Psychological Institute on Mokhovaya (esej historyczny). – M., 1994. – P. 4.
6. ↑  Rybnikov NA Jak powstał Instytut Psychologiczny // Pytania psychologiczne. – 1994. – Nr 1. – str. 3-11.
7. ↑ Przejdź do: ^{1  2}  Gordon G.O. Ze wspomnień z GI. Chelpanov // Pytania psychologiczne. 1995. – nr 1- str. 84-96.
8. ↑ Przejdź do: ^{1  2  3}  Masolikova N.Yu., Sorokina M.Yu. Wokół Chepanowa: nowe dokumenty na temat dyskusji psychologicznej w latach 1923-1924. // Główne kierunki rozwoju psychologii krajowej i zagranicznej. Arzamas, 2012. P. 106-118.
9. ↑ Idź do: ^{1  2  3}  Instytut Psychologiczny w Moskwie: Rosyjskie Centrum Nauk Psychologicznych, Kultury i Edukacji. Dokumentalna kronika do setnej rocznicy jej założenia . – Ed. 2, poprawiony i zmieniony. – M .; Petersburg. : Nestor-History, 2013.
10. ↑  Kostrigin AA “Praca jako całość zawiodła”: przypadek czyszczenia aparatu Instytutu Psychologii Eksperymentalnej w 1930 roku (materiały archiwalne) // Historia rosyjskiej psychologii u osób: Digest. 2017. №1. Pp. 108-138.
11. ↑  Reorganizacja Instytutu Psychologii Eksperymentalnej // Izwiestia. 1930. 20 listopada C. 5.
12. ↑  Archiwum Rosyjskiej Akademii Edukacji (ARAO), b. 82, op. 1, d. 11: Materiały dyskusji o reaktywacji. Skrócona historia spotkania, 2 marca 1931 r.
13. ↑ Idź do: ^{1  2}  Dyskusja reaktywacyjna w Instytucie Psychologicznym // Pytania psychologiczne. 1994. № 2. P. 21-31.
14. ↑  Wyniki dyskusji o psychologii reaktywnej. Uchwała Zgromadzenia Ogólnego komórki VKP (b) Państwowego Instytutu Psychologii, Pedologii i Psychotechniki z 06/06/1931 // Psychologia. 1931. № 4-6. C. 2-3.
15. ↑  Lista prac (książka pracy) profesora II Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego – Moskiewski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny. AS Bubnov (MPGU), Lew Semenowicz Wygotski. 1931
16. ↑  Oficjalna strona Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego
17. ↑ Przejdź do: ^{1  2  3  4}  Nikolskaya AA Główne etapy rozwoju działalności naukowej Instytutu Psychologicznego // Zagadnienia psychologiczne. – 1994. – № 2. – P. 5-21.
18. ↑  Zalkind AB   Centralny Komitet RCP (bs) Departament Rachunkowości i Dystrybucji Ulotka osobista // Nauki filozoficzne . –  М  .: Гуманитарий, 2010. – № 4 . – P. 59-61 . – ISSN 0235-1188 .
19. ↑  “Cała Moskwa”: siódmy rok publikacji. – 1931, s. 139
20. ↑  Platonov K. K. Moje osobiste spotkania na wielkiej drodze życia (Wspomnienia starego psychologa) . Moskwa: Instytut Psychologii, Rosyjska Akademia Nauk , 2005.
21. ↑  “Cała Moskwa”: 1936. – 1936, s. 350
22. ↑  Instytut Psychologiczny na Mokhovaya (esej historyczny). – Moskwa: PI RAO, 1994.
23. ↑  Zarządzenie w sprawie powołania V. V. Rubtsova na stanowisko dyrektora operacyjnego PI RAO
24. ↑  Błąd w przypisach  ^?  : Nieprawidłowy tag 
<ref>
; dla przypisów 
autogenerated2
nie określono żadnego tekstu
25. ↑ Przejdź do: ^{1  2  3}   Stepanov  . Instytut Psychologii – 85 lat / / Gazeta dla nauczyciela. – 1999 r.
26. ↑  Rubtsov V. V.  Informacja “O stanie i perspektywach rozwoju badań naukowych FGNU” Instytut Psychologiczny “RAO”. 04.04.2012
27. ↑  Od 10.02.2011 r. Protokół nr 3.
28. ↑  Rubtsov V. V.  Psychologiczna nauka i edukacja w Instytucie Psychologicznym. LG Shchukina // Vopr. psychol. – 1999 r. – № 3.