Miłość nieśmiałości

Historia

Badanie Gilmartina nad tym problemem stało się możliwe dzięki specjalnej dotacji przyznanej mu przez University of Auburn w 1979 roku . Badanie przeprowadzono od 1979 do 1982 roku , książka została opublikowana w 1987 roku przez University Books. W 1989 r. Wydawnictwo Madison Books opublikowało skróconą wersję ze wstępnym oświadczeniem EM Gutmana, wówczas prezesa Florida Psychological Society i głównego psychiatry w Mental Health Services w Orange County na Florydzie. Zainteresowanie książką zmarło krótko po jej publikacji, ale w połowie lat dziewięćdziesiątych rozpoczęła się dyskusja w odpowiednich grupach yuznet. Według Gilmartina od wielu lat otrzymał wiele listów i wiadomości z całego świata. W 1995 roku książka została przetłumaczona na język japoński , a Gilmartin odwiedził Japonię, aby ją promować. W 2000 roku książka ponownie zyskała popularność dzięki publikacji fragmentów z niej w grupie dyskusyjnej alt.support.shyness na Angelfire , a także tworzeniu odpowiednich grup w Yahoo i Google . Więcej czytelników dowiedziało się o tym dzięki rekomendacji w książce Sue Johnson “Sex, Sex and More Sex”.

Definicja Gilmartina

Gilmartin miał siedem kryteriów, według których człowiek można uznać za “miłośnie nieśmiałego”: ”

• On jest dziewicą . Nigdy nie miałam związku seksualnego z kobietą.
• Jest człowiekiem, który rzadko spędza czas z kobietami, które nie są tylko przyjaciółmi lub w ogóle nie mają z kobietami.
• On na ogół ma przyjaciół wśród kobiet, ale nie wie, co z tym zrobić, a może nie mieć w ogóle przyjaciół.
• Jest człowiekiem bez doświadczenia jakiegokolwiek emocjonalnego powinowactwa, poważnego związku natury romantycznej i / lub seksualnej z przedstawicielami płci przeciwnej.
• Jest człowiekiem, który cierpiał i nadal cierpi z powodu braku towarzysza życia. Krótko mówiąc, jest on człowiekiem, który rozpaczliwie pragnie związku z kobietą, ale nie ma go z powodu nieśmiałości.
• Jest człowiekiem tak uzależnionym od własnego lęku, że nie może potwierdzić się w oczach kobiety w przypadkowy, przyjazny sposób. To jest esencja “nieśmiałości miłości”.
• To człowiek, który jest ściśle heteroseksualny .

Gilmartin nie wykluczał istnienia kobiet z nieśmiałością i nieśmiałością, ale wątpił, by odczuły te same negatywne skutki, co heteroseksualni mężczyźni. Zasugerował, że takie przypadki będą się manifestować w inny sposób, głównie z powodu ról społecznych, które sugerują, że heteroseksualni mężczyźni (a nie kobiety lub homoseksualni mężczyźni) powinni inicjować związki. Gilmartin wyjaśnia: “Bardzo nieśmiała młoda kobieta ma nie mniejsze szanse na spotkanie i małżeństwo niż pewna siebie i nieświadoma kobieta. W rzeczywistości nawet bardzo nieśmiałe kobiety biorą ślub. Kochająco nieśmiali mężczyźni nie żenią się i nie mogą się pobrać, bez względu na to, jak bardzo tego chcą … “.

Wyniki badania Gilmartina

Gilmartin wierzy, że ludzie w każdym wieku, orientacji seksualnej czy płci mogą być z miłością nieśmiali. Jednak według Gilmartina negatywne skutki nieśmiałej nieśmiałości objawiają się przede wszystkim w przypadku heteroseksualnych mężczyzn. Próbka danych Gilmartina obejmowała tylko heteroseksualnych mężczyzn. Studiował 200 nieśmiałych studentów (w wieku od 19 do 24 lat), 100 kochających nieśmiałych mężczyzn w starszym wieku (35-50 lat) i grupę porównawczą z dwustu “nie nieśmiałych” studentów . Bez skrupułów mężczyźni zostali wybrani w taki sposób, aby reprezentować nie przeciętnych mężczyzn, ale tylko najbardziej towarzyskich.

Temperament i osobowość

Sympatycznie nieśmiali mężczyźni w próbce Gilmartina różniły się znacznie temperamentem od nieświadomych mężczyzn. Były one znacznie gorsze pod względem ekstrawersji i jednocześnie zdobyły więcej punktów na wskaźniku neurotyczności w kwestionariuszu osobistym Eysenck . Pod względem Eysencka mieli “melancholijny” temperament . Większość miłosnych nieśmiałych mężczyzn (i tylko niewielu) zgłosiło, ze słów ich matek, że są cichymi dziećmi. Według Gilmartina pokazuje to, że kochani nieśmiali ludzie bardziej pasują do opisu behawioralnego kompleksu Jerome Kagana . Wielu mężczyzn również przeszło ciężkieporód , w niektórych przypadkach wymagający cięcia cesarskiego . Niewielka część młodych, pełnych miłości ludzi była optymistycznie nastawiona do możliwości rozwiązania ich problemu, podczas gdy wszyscy kochani nieśmiałymi mężczyznami w starszym wieku byli bardzo pesymistyczni, a poza tym mieli cyniczny pogląd na kobiety w szczególności i na świat w ogóle. Starsi mężczyźni wyrażali więcej złości na sondażach, podczas gdy młodzi mężczyźni byli spokojniejsi. Tylko niewielka liczba respondentów z obu grup była uzależniona od narkotyków lub alkoholu. Jednak zarówno ci, jak i inni mają wspólne interesy – takie jak sztuka i pływanie. Sport rywalizacyjny nie przemawiał do większości obu grup. Obie grupy były również bardzo konsekwentne w zakresie ich ideologicznych skłonności.

Nieśmiali mężczyźni posiadali różny stopień wrażliwości na takie rzeczy jak dotyk, smak , światło i inne formy drażniących. Byli bardziej zainteresowani nadwrażliwością niż nieświadomi mężczyźni.

Kariera, pieniądze i edukacja

Gilmartin odkrył, że wszyscy starzy, pełnoprawnie nieśmiałe starsze generalnie byli gorszymi pracownikami. Pomimo faktu, że prawie wszyscy z nich z powodzeniem ukończyli wyższe wykształcenie, ich wynagrodzenia były poniżej średniej krajowej. Z reguły mieli niepełne zatrudnienie, pracowali na stanowiskach poniżej ich poziomu umiejętności lub przy minimalnym wynagrodzeniu. W latach studiów Gilmartina (1979-1982) stopa bezrobocia w USA wśród absolwentów uczelni wynosiła 3,6%, zaś wśród kochających nieśmiałych na tym samym poziomie wykształcenia – aż 16%. Z tych powodów wszyscy ci ludzie w sytuacji finansowej byli albo w niższej części klasy średniej, albo nawet niższej.

Dochody miłosnych nieśmiałych mężczyzn zależały w dużym stopniu od wybranej specjalności. Ich średni dochód wyniósł 14 782 USD (35 826 USD w 2013 r.). Wśród tych, którzy otrzymali dyplomy biznesowe, a także programistów i inżynierów, średni dochód wyniósł 21 163 USD (51 291 USD w 2013 r.), Co również było poniżej średniej dla tych specjalności.

Wszyscy kochani nieśmiało starsi mężczyźni mieszkali w wynajmowanych mieszkaniach, w mniej atrakcyjnych miejscach, a większość ich dochodów przeznaczano na codzienne potrzeby. Ich nieodłączne naciski społeczne, niezdecydowanie i niechęć do wykazania się inicjatywą sprawiły, że z trudem poruszali się po szczeblach kariery, a także mieli bardzo ograniczony zakres kontaktów społecznych, które są ważne dla skutecznego zatrudnienia. Wszystko to negatywnie wpłynęło na ich sukces zawodowy i finansowy.

Relacje z rówieśnikami i życiem rodzinnym

Większość miłosiernych nieśmiałych mężczyzn (i żadna z nierekompensowanych) twierdziło, że nigdy nie mieli przyjaciół ani nawet przyjaciół. Większość z nich stwierdziła, że ​​(w przeciwieństwie do nierekompensowanych) byli obiektem wzajemnego znęcania się ze względu na swoje kompleksy i zainteresowania, a także byli mniej skłonni do walki z takim znęcaniem. Około połowa z nich była nękana w klasach licealnych (podczas gdy nie było takich przypadków z nieskompensowanymi). Nawet jako dorośli, uroczo nieśmiali ludzie pozostawali samotni i obwiniani przez innych ludzi. Ten brak uznania ze strony innych osób zmusił miłosiernych nieśmiałych mężczyzn do poczucia nadmiernej samotności i depresji. Zachęciło to również do jak najmniejszego komunikowania się z osobami ich płci.

Według Gilmartina nieśmiali ludzie z reguły dorastali w dysfunkcyjnych rodzinach. Większość z tych osób twierdzi, że rodzice i środowisko społeczne naciskają na nich, starając się, aby byli “prawdziwymi facetami”. Większość nieśmiałych mężczyzn nie mogła liczyć na emocjonalne wsparcie ze strony rodziców, a wielu z nich było molestowanych fizycznie. Być może, złe traktowanie ze strony rodziców, lekceważenie emocji, pragnień i zainteresowań syna i stało się przynajmniej częściową przyczyną pojawienia się jego społecznych kompleksów. Nawet gdy dzieci dorastają, ich rodzice nadal twierdzą, że są zawiedzeni w swoich synach i czują się upokorzeni z powodu swojej obecnej sytuacji. Większość rodziców jest zła, że ​​synowie nie są małżeństwem i nie mają dzieci. Tacy rodzice rzadko lub nigdy nie odwiedzają swoich dzieci. Ale najbardziej nieśmiali ludzie często odwiedzają swoich rodziców, pomimo tego, że odczuwają do nich negatywne uczucia, aż do nienawiści. Jednak rodzice często są jedynymi osobami, z którymi nieśmiali ludzie mogą się kontaktować, a ponadto mogą otrzymać wsparcie finansowe od swoich rodziców.

W próbie Gilmartina tylko 14% nieokiełznanych mężczyzn w wieku szkolnym nie miało sióstr, wśród nieśmiałych uczniów 59% było wśród nich, a wśród nieśmiałych osób w wieku 35-50 lat 71% nie miało żadnych sióstr. Ponad połowa nieskomplikowanych młodych ludzi dorastała z co najmniej dwiema siostrami, a wśród nieśmiałych młodych ludzi i osób w średnim wieku odsetek ten wynosi tylko 6% i 3%. Gilmartin zauważa również, że żadna z nieśmiałych osób w średnim wieku i bardzo niewiele młodych osób nie mogła liczyć na emocjonalne wsparcie jednego z dorosłych w dzieciństwie. Gilmartin wskazuje również, że bardzo niewielu nieśmiałych ludzi ma wielu kuzynów. 90% kuzynów nie ma jednego lub tylko jednego, tylko 10% ma dwa lub trzy, a nikt nie ma więcej niż trzech.

Wygląd

Gilmartin poprosił nieśmiałych i nieświadomych mężczyzn o ocenę ich wyglądu w skali od 0 do 10. Średni wynik dla nieśmiałych mężczyzn wynosił 5,17, z pewnością siebie – 7,36. Zapytani, czy uważają się za atrakcyjnych, gdy byli w szkole, 65% nieśmiałych odpowiedziało, że uważali swój wygląd za “poniżej przeciętnego”, w 100% pewni siebie – “powyżej średniej”. Zdaniem badacza niska ocena własnej atrakcyjności w okresie dojrzewania bardzo wpływa na poczucie własnej wartości w przyszłości. Gilmartin zauważa, że ​​kochający nieśmiałość mężczyźni byli również mniej atrakcyjni estetycznie, ponieważ byli znacznie mniej świadomi swojego wyglądu, formy fizycznej i higieny. Według niego, ich ubranie było nieporządne, mięciutkie i staroświeckie, to samo dotyczyło fryzur, roślinności na twarzy itp.

Jednocześnie naukowiec zwraca uwagę na inną cechę miłosnych nieśmiałych mężczyzn, a mianowicie na zwiększone zapotrzebowanie na zewnętrzną atrakcyjność kobiet, które, z ich własną nieatrakcyjnością, stwarzają możliwość ich nierealistycznego związku. Miłośnie nieśmiali mężczyźni przywiązują niezmiernie większą wagę do piękna fizycznego, niż nieuczciwi. Na pytanie, czy wybierają dziewczynę o bardzo pięknym wyglądzie, ale zimną w łóżku, czy też nie najbardziej atrakcyjną, ale z którą można stale spełniać wszystkie seksualne pragnienia, absolutnie wszyscy pewni ludzie powiedzieli, że wybiorą zręczną dziewczynę o przeciętnym wyglądzie, a następnie czas jako 73% nieśmiałych wolałby apel zewnętrzny. 98% nieśmiałych mężczyzn i tylko 49% ufających zgadzało się z oświadczeniem “lepiej nie spotykać się z nikim,

Gilmartin opowiada historie nieśmiałych mężczyzn, gdy kobieta okazywała im niepojęte zainteresowania romantyczne, ale została przez nich odrzucona, ponieważ nie była wystarczająco piękna. Skłonność nieśmiałych mężczyzn do snów i brak prawdziwego doświadczenia komunikacji prowadzą do tego, że tworzą w umyśle nierealistyczny obraz idealnej kobiety i odrzucają wszelkie opcje, które mu nie odpowiadają. Własna nieatrakcyjność z jednej strony i nadmierne wymagania co do atrakcyjności kobiet, z drugiej jeszcze bardziej przyczyniają się do chronicznej samotności miłosnych nieśmiałych mężczyzn.

Zaburzenia adaptacyjne i lękowe

Nieśmiały człowiek jest źle przystosowany do życia, nieszczęśliwy, podatny na nerwowe nerwice, a nawet na choroby psychiczne. Według Gilmartina nieśmiały człowiek, w porównaniu z niezgrabnym, doświadcza więcej fantazji związanych z przemocą, wykazuje więcej pesymizmu i cynizmu wobec świata, jest bardziej skłonny uważać się za niechcianego i ma zauważalne trudności z koncentracją.

Zobacz także

• Niezamierzona abstynencja

Literatura

• Brian G. Gilmartin  (1985). Niektóre rodzinne przedwieczniki o ciężkiej nieśmiałości w mękach // relacje rodzinne  34  : 429-438.
• Brian G. Gilmartin  (1987). Nieśmiałość i miłość: przyczyny, konsekwencje i leczenie . (Fragmenty w HTML , całkowicie w pliku PDF ( ISBN 0-8191-6102-0 ).
• Brian G. Gilmartin  (1987). Przedmioty z grupy rówieśników o surowej miłości – nieśmiałość u mężczyzn // Journal of Personality  55  : 467-89.
• Brian G. Gilmartin  (1989). Syndrom Nieśmiałego Człowieka: Dlaczego mężczyźni stają się kochającymi ludźmi i jak mogą je przezwyciężyć. – ISBN 0-8191-7009-7 .
• Elizabeth Rice Allgeier  (1988). Recenzja książki: Nieśmiałość i miłość: przyczyny, konsekwencje i leczenie // Journal of Sex Research  25  (2): 309-315.
• Sue Johanson  (2004). Seks, seks i nie tylko. – ISBN 0-06-056666-3 .
• Judy Kuriansky  (2004). Kompletny przewodnik po randkach dla idiotów. – 3-ed. – ISBN 1-59257-153-0 .