Psychologia asocjacyjna [1] ( asocjacjonizm ) – zbiór pojęć psychologicznych i szkół XVIII. – XIX wieku, w którym stowarzyszenie uznane głównym lub nawet jedynym mechanizmem pracy świadomości. Powiązanie pomysłów może powstać w wyniku podobieństwa (powiązanie obiektów o tych samych właściwościach i atrybutach), bliskości (powiązanie pobliskich obiektów lub zdarzeń występujących jednocześnie w tym samym czasie), kontrastu (powiązanie obiektów charakteryzujących się wzajemnymi przeciwieństwami). Te trzy zasady połączenia idei w stowarzyszeniu zostały przedstawione przez Arystotelesa [2] .
Idee socjalizmu zostały po raz pierwszy przedstawione przez Platona i Arystotelesa podczas analizy procesów zapamiętywania.
Systematyczne stosowanie podejścia asocjacjonizmu zostało przeprowadzone przez niemieckiego psychologa Hermanna Ebbingauza w badaniu procesów zapamiętywania. Amerykański psycholog Edward Lee Thorndike zbadał wpływ bodźca motywacyjnego na składanie skojarzeń, co znalazło odzwierciedlenie w prawie skutku.
Niektóre idee szkoły asocjacjonizmu przewidywały psychologię behawiorystyczną , zwłaszcza w odniesieniu do idei odruchów warunkowych .
Notatki
- ↑ Psychologia skojarzeniowa // BDT . T.2. M., 2005, str. 381.
- ↑ Arystoteles. De Memoria et Reminiscentia. O snu i czuwaniu.
Literatura
- Stowarzyszenie pomysłów // Encyclopaedia Britannica (wyd. 11). Cambridge University Press .